z "dziennikiem literackim" ambicji twórczych uzupełnione zostało kapitalną nie tylko dla jego pisarstwa refleksją: "Maski, więc gra, w sposób równie wrogi, jak miłosny, są<br><br>&lt;page nr=190&gt;<br><br> związane z twórczością literacką. Mogę, a przede wszystkim chcę, pisać tylko wówczas, gdy interesuje mnie przekazanie siebie w całej mnogości postaci, które prezentuję w zależności od okoliczności i mego wewnętrznego usposobienia. Zatem, kiedy zmieniam maski, z nich kształtując fabularne wątki, nimi żonglując wedle miary, jaka jest dana moim zdolnościom fantazjotwórczym. &lt;gap&gt; Agonia komedianctwa uśmierca pisarza. Koniec. Reszta staje się rzeczywiście milczeniem. &lt;gap&gt; Wcale mnie nie oburza lub gorszy, przeciwnie: raczej wzrusza, iż literatura wynika z oszukańczych sztuczek, z komedianctwa