markotnie powiedział Tomek,<br>siadając obok niego. - Nogi mam pokaleczone przez ostrą trawę, a tu nic<br>nie widać tylko step i step.<br> - Kiszki marsza grają z głodu, to i sił nie ma - odparł bosman. -<br>Poza tym kochane słoneczko znów się bawi w parówkę.<br> - Czy daleko jeszcze musimy wędrować?<br> - Według mojej kalkulacji, około półtora dnia marszu dzieli nas<br>obecnie od obozu. Na głodnego jednak nie dojdziemy tak szybko.<br> - Gdzie też mogą być nasze konie?<br> - Kto je tam wie! Ulewa zmyła wszelkie ślady. Ale co nam pomoże<br>biadolenie? Odpoczniemy do zachodu słońca, a na noc ruszymy w dalszą<br>drogę. Krzyż Południa będzie naszym drogowskazem