smutku i większej rozpaczy,<br>I męki, co jak płomień przepływa przeze mnie.<br><br>Minuty i sekundy oczy moje liczą.<br>Jest ich wiele. Godzina mija za godziną.<br>A ja czekam i serce zatruwam goryczą<br>I łzy niepowstrzymane po twarzy mi płyną.<br><br>Już nie przyjdziesz, nie przyjdziesz! Spełniłaś tę zbrodnię,<br>Która mnie tak okrutnie przybliża do grobu.<br>Obok snują się twarze, mijają przechodnie...<br>Ciebie jednej nie widać! I nie ma sposobu.<br><br>Zaraz wyjdę, pobiegnę... Może cię dopadnę<br>Za węgłem, na ulicy i gniewem ogłuszę;<br>I ręce ci wykręcę, ręce takie ładne,<br>I będę wniebogłosy przeklinał twą duszę.<br><br>Nikczemna! Znowu we mnie obudziłaś zwierzę,<br>A