za jedyny właściwy sposób sprawowania władzy, choć źródeł myśli politycznej szukał w "Lewiatanie" Hobbesa. Owe sprzeczności są jednym z powodów, że intelektualny dorobek klasyka tzw. Rewolucji Konserwatywnej jest dzisiaj - poza wąską grupą filozofów polityki - właściwie zupełnie nieznany.<br>Najważniejszym dziełem Schmitta pozostaje "Teologia polityczna" z 1922 roku, w której, podobnie jak ongiś Burke czy de Maistre, bronił doktryny kontrrewolucji, czyli obrony "Ładu", nawet kosztem zawieszenia pewnych praw obywateli. Stąd jego krytyka liberalnej demokracji, której rządy - wedle niego - prowadzą każde państwo do katastrofy.<br>Koniecznie. Dla każdego inteligenta.<br><tit>grab</><br><hi>Carl Schmitt, "Teologia polityczna i inne pisma", Znak, Kraków 2000</></></><br><br><div type="art"><br><tit>DO POSŁUCHANIA</><br><tit>Politycy i lumpy