części środkowe zlewni jezior bezodpływowych leżą w obszarach depresyjnych, jak wspomniane Morze Kaspijskie, Morze Martwe lub jezioro Eyre. W pewnych przypadkach, gdy rzeki płynące ku obniżeniom bezodpływowym tracą zbyt duże ilości wód (wskutek parowania), aby wypełnić na stałe niecki wodą, następuje epizodyczne zaleganie wód, które zazwyczaj ogranicza się do pory opadowej. Tworzą się wówczas na znacznych powierzchniach bagna, jeziorzyska lub często słone grzęzawiska. W obrębie Sahary są one określane mianem sabkchat, w północnej Afryce szotów, na stepach nadkaspijskich chaków lub szorów, w Iranie kawirów, na Nizinie Turańskiej takyrów, a w śródgórskich kotlinach andyjskich noszą nazwę salinas lub salar. Do słonych jezior