w kierunku pionowym z dużą trudnością, nie osiągają większej wysokości, a więc poziomu zlodzenia, który w szerokościach międzyzwrotnikowych leży powyżej 5000 m. Wysokość zalegania warstwy inwersji pasatowej wzrasta w miarę przesuwania się w kierunku równika. Chmury stref okołozwrotnikowych, nie osiągając poziomu tworzenia się kryształków lodu, nie dają opadów atmosferycznych lub opady bardzo słabe i przelotne, będące wynikiem tylko procesu koagulacji produktów kondensacji pary wodnej w atmosferze.<br> Strefy występowania pasatów cechuje znaczne parowanie, kumulują ciepło w obecnej parze wodnej. Para wodna przenoszona powyżej poziomu kondensacji tworzy specyficzne, położone na jednej wysokości chmury kłębiaste, niekiedy zwane kumulusami pasatowymi. Stąd strefy występowania pasatów są