dziesiątków lat badacze zamierzchłej historii byłego Bloku Wschodniego opiszą dokładnie stały mechanizm jego polityki kulturalnej, powodujący, że tylko artyści, którzy dowiedli swego poczucia odpowiedzialności poprzez należycie "konstruktywne" podejście do bolączek krajowych, otrzymywali pozwolenie zgłębiania i bezlitosnego demaskowania bolączek Zachodu. Czasami władze posuwały się w swej łaskawości tak daleko, że pozwalały opatrzonemu paszportem artyście wykonywać czynność zgłębiania i demaskowania na samym Zachodzie (zwłaszcza, gdy podróż i pobyt opłacała jakaś zachodnia fundacja). Na takiej zapewne zasadzie Müller spędził lata 1975-1976 w Stanach Zjednoczonych. Było to dla niego doświadczenie, które, jak nas w swoim wstępie do Hamletmachine upewnia tłumacz Carl Weber, "zmieniło jego