tutaj akurat przybiera szaty Wschodu, tak w warstwie plastycznej, jak i słownej. Charakterystyczna skłonność do emfazy, zamiłowanie do ozdobników zostały jednak umiejętnie stonowane i wykorzystane do zbudowania niepowtarzalnego klimatu i nastroju. Niemała w tym zasługa tak reżysera, jak i scenografa - Marek Mikulski po raz kolejny pokazał jak różnymi środkami potrafi operować. W rezultacie otrzymujemy zgrabną całość, będącą swoistym traktatem o uniwersalnej kondycji człowieka.<br>&lt;q&gt;"Ważne jest, aby człowiek był sobą - Francuzem, Polakiem, Japończykiem, Egipcjaninem - po prostu sobą. Wyższą wartość stanowi fakt, gdy człowiek potrafi być uniwersalny. Moje spotkanie z aktorami Teatru Witkacego jest tego potwierdzeniem"&lt;/&gt; - zwierza się Hannaa Abdel Fattah Metwaly. Do