a nawet konstruktywnych aspektów marksistowskich dążeń do społeczeństwa doskonałego. W miarę jak socjaldemokracja na Zachodzie występowała z licznymi projektami wielkich programów zmierzających do wzrostu ogólnego dobrobytu - nawet w tych demokratycznych ustrojach, które najbardziej cenią wolną inicjatywę, podejmowano przez ostatnie kilka dziesiątków lat firmowane przez państwo akcje w takich dziedzinach jak opieka społeczna, równe szanse kariery osobistej, progresja podatkowa dla zmniejszenia nierówności społecznych, dostęp do oświaty dla warstw biedniejszych i zapewnienie minimum opieki lekarskiej szerokim masom ludności. Dzięki temu pluralistyczna i oparta na inicjatywie indywidualnej demokracja osiągnęła również wyższy stopień świadomości społecznej. Owo włączenie świadomości społecznej w procesy demokracji politycznej podkreśla jeszcze