na tekę premiera. Nie zawahał się zapłacić za nią wysoką cenę, godząc się na współpracę z socjalistami. Udało mu się do niej nakłonić przywódcę G17 plus Miroljuba Labusa (za stanowisko wicepremiera) i lidera Serbskiego Ruchu Odnowy Vuka Draszkovicia. Tego ostatniego bez większych trudności, bo to człowiek, który w przeszłości rano opluwał Miloszevicia, a wieczorem ściskał mu dłoń.<br>Opierając przyszłość kraju na sojuszu z Socjalistyczną Partią Serbii, kierowaną przez sądzonego w Hadze za zbrodnie wojenne Miloszevicia, a odrzucając proreformatorski i prozachodni program budowy obywatelskiego państwa prawa, lansowany przez Partię Demokratyczną, której liderem był zamordowany przed rokiem premier Zoran Djindjić, Kosztunica wywołał groźbę