niczym misyjne zadanie. Chrześcijaństwo występowało zatem jako nosiciel indywidualistycznych wzorów kultury klasycznej w zderzeniu z kolektywną tradycją ludów barbarzyńskich.<br> Znacznie wcześniej niż u Anglosasów pojawił się zakaz zemsty na członkach rodu u Burgundów. W kodyfikacji z 517 r. król Sigismund zastrzegł, &lt;q&gt;"aby krewni zabitego człowieka nie mścili się na nikim oprócz zabójcy; tak samo bowiem, jak nakazujemy zgładzić zbrodniarza, tak też nie pozwalamy na żadne prześladowanie niewinnego"&lt;/&gt; (quia sicut criminosum iubemus extingui, ita nihil molestiae patimur innocentem)49. Zakaz ten świadczy - rzecz jasna - o istnieniu sprzecznej z nim praktyki, jednocześnie jednak zasługuje na uwagę dobór wartościujących określeń. Winnym zabójstwa jest tylko