jakimiś ogólnymi rozważaniami, w warunkach niezmiernie ostrej walki klasowej, podstawowy był problem władzy. Władzy, której nie można było oddać.&lt;/&gt;<br><br>&lt;who1&gt;Dlaczego nie można?&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;Komu oddać? NSZ-owskiej faszystowskiej soldatesce? Albo może mieliśmy się biernie przyglądać wyczynom przywódców zbrojnego reakcyjnego podziemia? Czy mieliśmy tylko kazaniami i wodą święconą zwalczać organizatorów masowych mordów, opryszków z NSZ i pogrobowców reżimu Berezy? Albo może mieliśmy radzić towarzyszom radzieckim: zaufajcie demokratycznym frazesom ludzi &lt;foreign lang="fr"&gt;ancien régime&lt;/&gt;, tym, którzy głoszą piękne słowa o demokracji, o równości, o wolności, o Polsce "sprawiedliwej" wraz z obszarnikami i wielkimi kapitalistami w świątek i piątek? Przecież my tych reakcjonistów znaliśmy, znaliśmy ich przeszłość