określić można jako ethos grupowy. Jak wiadomo, rozmaite grupy (ewentualnie klasy lub warstwy) mają tendencję do kształtowania pewnych normatywnych tradycji i odmienności stylu życia, które stanowią o ich kulturowej odrębności. Maria Ossowska w swych studiach historycznych ethosów mieszczaństwa i arystokracji określa ethos jako pochwalany przez jakąś społeczność styl życia, ogólną orientację jej kultury oraz przyjętą przez nią hierarchię wartości (Ossowska 1969, 1973). Szczegółowa analiza tego zjawiska pozwala - jak się zdaje - wyróżnić trzy jego aspekty, analogiczne do tych, które zostały zasygnalizowane przy definiowaniu pojęcia układu odniesienia jednostki. Ethos grupy byłby zatem pewnym ogólnym układem odniesienia jednostek w ramach danej grupy (lub podkultury