o sobie. Następnie rolę tę zdecydowanie objęła Donata, ponieważ mówiła o sprawach dramatycznych, ale ich nie przeżywała. Grupa zmagała się z problemem Donaty i w końcu, jak się zdaje, w swoisty sposób "otorbiła" ją, odnajdując w niej dobre strony.<br><br>Aktywność grupy spadła podczas drugiej sesji, co jest typowe dla fazy orientacji, następnie systematycznie rosła i wreszcie nieco opadła w związku ze zmęczeniem intensywnością przeżyć.<br><br>Empatia systematycznie rosła, po czym na etapie "świadectw DDA" uległa pewnym wahaniom, prawdopodobnie w związku ze szczególnym rozwiązaniem przez grupę dylematu: koncentracja na sobie - współpraca. Świadectwa oznaczały niewątpliwą koncentrację na sobie, a z drugiej strony były wyrazem