powiedzielibyśmy melin, w których gromadzili się ludzie luźni &lt;q&gt;"bez żadnego do życia sposobu"&lt;/&gt;, prostytutki zwane &lt;q&gt;"zawistkami"&lt;/&gt; i &lt;q&gt;"żołnierkami"&lt;/&gt;, złodzieje, rabusie i wszelkiego rodzaju włóczęgi. Cirkelmagister i jego ludzie byli opłacani z kasy miejskiej.<br>W miastach dbano nie tylko o porządek publiczny, ale i o moralność mieszkańców. Miał ją na uwadze oskarżyciel publiczny, zwany z łacińska instygatorem, prowadzący śledztwa i pozywający przestępców przed sąd radziecki lub wójtowsko-ławniczy. Także on oraz jego pachołkowie i zastępca, zwany delatorem, pobierali pensje.<br>Warto przypomnieć, że niektóre przestępstwa traktowano jako prywatne i poszkodowani musieli mocno zabiegać, by organy państwowe zajęły się nimi. Wyjątek stanowiły zbrodnie przeciw panującemu