Śmiech brzmi jak jęk!<br>Rozkłada na zielonym stoliku "ka retę" - wygrywa! Wygrywa do końca, choć przed czasem. Zgarnia dwie grube garście banknotów.<br>Zgarnia je na pustą tacę stojącego obok barku i z kościanym uśmiechem podaje tacę Ricie.<br>Kilka sekund później zaczyna dziać się to, czego się bałem od początku: Anglik osuwa się na podłogę.<br>Klęczę przy nim.<br>Sercowcy noszą zwykle nitro w prawej kieszeni.<br>Znajduję fiolkę. Dwie pastylki pod język.<br>Rozrywam koszulę.<br>Zaczynam masaż serca: minutę dwie minuty, cztery, siedem minut...<br>Starszy pan otwiera oczy. Uśmiecha się.<br>Wedle wszelkich zasad powinien szepnąć: sorry! Otóż nic podobnego.<br>Jego szept brzmi nawet dość dzie