mocno ani tak tkliwie jak ojca...<br><br>Przejazd przez tunele stawał się poważnym przeżyciem, zwłaszcza że panna Kazimiera za każdym razem żegnała się z zabobonnym lękiem. Obserwując ruch na mijanych stacjach, zaczynałem rozumieć pogardliwe słowa matki określające Nowe Sokolniki jako "zapadłą dziurę". Te Nowe Sokolniki, które uważałem za pępek świata!<br><br>Stopniowo oswajałem się z nie znanymi dotąd zjawiskami, a gdy nużyło mnie wyglądanie przez okno, biegałem po korytarzu i zaglądałem do przedziałów zawierając na własną rękę znajomości.<br><br>Pamiętam każdego niemal ze współpasażerów tej mojej pierwszej wielkiej podróży.<br><br>Oto gimnazista, jadący razem z wychowankiem szkoły junkierskiej, wyszedł w jego szynelu na peron i został