ten sam, który tak bardzo przypadł Ferdynandowi do serca. Zrobiło mu się ogromnie żal tego kelnera. Wstał i podszedł do stolika starszego pana.<br>- Jeśli pan pozwoli - powiedział - to ja zjem tę sztukę mięsa, którą panu podano. Ja również zamówiłem to samo danie, może moje będzie panu bardziej odpowiadało...<br>- Czy pan oszalał?! - zawołał starszy pan. - Gnaty pan będzie jadł?<br>- Proszę się o mnie nie martwić, dam sobie radę - odparł Ferdynand.<br>- Ależ, proszę pana, to są przecież same kości!<br>- Nic nie szkodzi. Bardzo lubię.<br>- Co pan lubi?<br>- Kości.<br>- Jakie?<br>- Właśnie takie.<br>- Takie, jak te na talerzu? - pytał starszy pan z niedowierzaniem.<br>- Owszem, takie