jest światem baśni, cudownej, rajskiej legendy. Ludzie stamtąd mogą przynieść wyzwolenie. W stosunku do tych ludzi obowiązuje uczucie głębokiego nabożeństwa. Składa się ono z czci, najgłębszego szacunku, elementów misterium &lt;foreign&gt;tremendum&lt;/&gt; i &lt;foreign&gt;fascinosum&lt;/&gt; oraz troski, by przy przypadkowym spotkaniu wypaść jak najlepiej. Odsłanianie przed nimi głębi osobistego nieszczęścia ma przynieść łaskę oszałamiającego wyzwolenia. W perspektywie tego świata nieszczęście uzyskuje ten sens, że jest podstawową racją wyniesienia upadłej istoty.<br>&lt;page nr=25&gt;<br>Doświadczenie prozy życia przynosi wiedzę o ludzkiej złośliwości, przewrotności, małostkowości, o ludzkim &lt;orig&gt;"zachytrzeniu"&lt;/&gt;. W prozaicznym świecie trwa walka. Ofiarą tej walki jest sama sarmacka melancholia. Dlatego przybiera ona w stosunku do ludzi z tego