rosa na trawie, słowik <br>w gałęziach, jemu przebaczasz jego <br>długie trwanie w liściach coraz to <br>innej osiki, krople wieczności, gramy <br>zachwytu i senne skargi biednych poetów <br>którym nie przedłużyłaś paszportu.&lt;/&gt; &lt;page nr=45&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;CO GODZINĘ WIADOMOŚCI&lt;/&gt;<br>Radio podaje co godzinę wiadomości. <br>Spikerzy wiedzą wszystko; niemożliwe, <br>Zdawałoby się, żeby każda godzina <br>Zabijała, kradła i oszukiwała. A jednak <br>Tak jest, godziny jak lwy pożerają <br>Zapasy życia. Rzeczywistość przypomina <br>Sweter przetarty na łokciach. Kto <br>Słucha wiadomości, nie wie, że <br>W pobliżu, po ogrodzie mokrym od deszczu <br>Spaceruje mały szary kot i bawi się, <br>Mocuje z twardymi łodygami traw.&lt;/&gt; &lt;page nr=46&gt;<br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;ZWYCIĘSTWO&lt;/&gt;<br>Zabijali nas i ci, i tamci, byliśmy <br>pod