kałużo ciała!<br><br>Odkrwaw mi się od stopy! Szukaj leków w niebie!<br>Próżno szepczesz swe imię! Nie poznaję ciebie!'' -<br><br>A Bóg z nieba zawołał: "Wstyd, dziewczyno młoda!<br>Nie poznałaś? - Jam poznał! To - Marcin<br> Swoboda!''<br><br>I pobladła dziewczyna i odrzekła: "Boże!<br>Już to ciało Marcinem dla mnie być nie może!...''<br><br>A Bóg otchłań do niego przybliżył mogilną,<br>Aby ciału ułatwić śmierć już bardzo pilną.<br><br>I biedne, przez dziewczynę nie poznane ciało,<br>Poszeptawszy swe imię, w otchłań się przelało.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div type="poem" sex="m"&gt;&lt;tit&gt;POETA&lt;/&gt;<br><br>Zaroiło się w sadach od tęcz i zawieruch -<br>Z drogi! - Idzie poeta - niebieski wycieruch!<br>Zbój obłoczny, co z światem jest - wspak i na noże