uzyskania określonych efektów ekonomicznych czy określonego stopnia przebudowy systemu własnościowego. Jedyne cele, werbalizowane przez twórców polskiej prywatyzacji, dotyczyły stworzenia takich procedur (technik), które zapewniałyby uzyskanie odpowiedniego standardu procesów prywatyzacyjnych przy jednoczesnych skutkach restrukturyzacyjnych dla przedsiębiorstw. Wiele innych celów, również ilościowych oraz cele społeczne, było natomiast obecnych w politycznej czy ideologicznej otoczce prywatyzacji.<br>Zapewne jest nieco racji w sądach Z. Sadowskiego, a także L. Żabińskiego, że polski model przekształceń własnościowych nie miał jednoznacznie sprecyzowanych celów. Jednak nie należy osądzać tego zupełnie negatywnie. Źle by się stało, gdyby tworzenie wolnej gospodarki następowało na podstawie dokładnie ustalonego i przyjętego przez rząd planu, gdyby zamiar