poszedłem przeprosić ją z kwiatami, ale tylko pocałowałem klamkę jej pokoju w prywatnym pensjonacie, gdyż nie zastałem Mrs. Froom. Po kilku dniach spotkałem ją na ulicy i podszedłem, żeby się wytłumaczyć . Moich tłumaczeń i przeprosin słuchała z grzecznym uśmiechem, więc zapytałem na koniec: "When may I come to you for our next lesson?" I wtedy z takim samym miłym uśmiechem odpowiedziała: "Never." Odeszła, skinąwszy mi uprzejmie głową. <br> Musiałem więc szukać sobie innego pedagoga, skoro Mrs. Froom skazała mnie na dożywocie. Postanowiłem "strzelić z grubej rury" i udałem się do samego dyrektora British Council, pana MacKenzie. Powiedział, że sam nie może mi