z gen. Rozwadowskim. Kartezjańska precyzja i konsekwencja nie mogły znaleźć wspólnego języka ze szlachecką fantazją i pociągiem do improwizacji. Rezultat był taki, że dwaj generałowie urzędujący w sąsiednich pokojach porozumiewali się ze sobą wyłącznie na piśmie. Sytuacja błogosławiona dla historyka, bowiem notatki te zachowały się.<br>Usiłował pośredniczyć w tych sporach ówczesny wiceminister, a od 10 sierpnia minister spraw wojskowych, bliski współpracownik Marszałka gen. Kazimierz Sosnkowski. Bez większych zresztą skutków.<br>Z dnia na dzień pogarszała się sytuacja militarna Polski. Klęska stawała się coraz bardziej realna, a upadek Warszawy byłby tej klęski symbolem.<br>6 sierpnia - a była to rocznica wymarszu Kadrówki w 1914