z wysiłku jest osłabły,<br>wnet zeń uchodzą wszystkie diabły<br>i nim go twardy sen nie zmoże,<br>wzdycha pobożnie: Boże! Boże!<br><br>Klasztor olbrzymią miał plantację.<br>Hernando więc na edukację<br>wyjechał tam owoce zbierać.<br>Lecz że straszliwy był niezdara,<br>gdy wlazł na drzewo, zleciał zaraz.<br>Posłano go więc do pakowni,<br>by z owocami skrzynki zbijał,<br>ale w Hernanda ręku młotek<br>stale się z celem swoim mijał.<br>Toteż po strasznej z skrzynką walce,<br>którą wśród ryków bólu stoczył,<br>pomiażdżył sobie wszystkie palce,<br>zaś sąsiadowi podbił oczy.<br>Dano mu wreszcie święty spokój<br>i odtąd snuł się po plantacji<br>z jakimś niezdrowym błyskiem w oku,<br>wciąż