opozycyjne, lansujące poglądy przeciwstawne codziennej propagandzie, lecz również na felietonach Kisiela i jego niecenzuralnych wówczas stwierdzeniach, z których obecnie wiele się sprawdziło. Ale nie wszystkie.<br>Trochę bowiem błądził pomiędzy doktryną katolicką a liberalizmem. Nie był wiernym poddanym Kościoła, który tolerował jednak jego heretyckie niekiedy osądy i prognozy.<br>Kisiel po prostu ożywiał pismo i dawał satysfakcję czytelnikom, skazanym na jednostronną i jednostajną publicystykę oficjalnej prasy. Kiedy zrezygnował z felietonistyki, "Tygodnik" przybladł i na pewno osłabło zainteresowanie pismem w kołach świeckich, indyferentnych religijnie.<br>Kisiel nie miał nic ze świętego dziennikarza i nie kreował siebie na uosobienie sumienia narodowego. Cenił kpinę, dogryzanie usadowionym wygodnie