już, ludowe święte obrazy ustąpiły miejsca litografiom, produkowanym w Czechach, Austrii, Niemczech, Włoszech. Pojawiły się duże, w złoconych ramach, obrazy o treści religijnej, przedstawiające kilka tych samych motywów, najczęściej Chrystusa na Górze Oliwnej. Na ścianach wieszano ramki z cienkich drewienek. Ale najważniejszym elementem dekoracji izb, zwłaszcza przed elektryfikacją wsi, były pająki. Wieszano je na środku sufitu. Wyrabiano je ze słomy, włóczki, skrawków bibuły lub materiału, fasoli, grochu, a nawet szczeciny. Przypominały żyrandole spotykane we dworach bądź w mieszczańskich domach, ale błędem byłoby ograniczenie się tylko do takiej analogii. Zamiar naśladownictwa był bowiem wzmocniony, a może i przesłonięty własną tradycją, związaną z