one w warunkach redukcyjnych stosunkowo nieznacznym i powolnym przemianom, które polegają na częściowej hydrolizie i stopniowej degradacji aż do przekształcenia w pierwiastkowy węgiel (ryc. 1.7).<br>Najczęstszym wyjściowym substratem tych procesów jest lignina roślinnych ścian komórkowych, stosunkowo rzadziej kolagen zwierzęcej substancji międzykomórkowej, najrzadziej keratyny, chityna i celuloza. Szczególnie atrakcyjny dla paleontologów okazał się kolagen. Mimo iż metodami chemicznymi nie udaje się identyfikacja kolagenu &lt;page nr=22&gt; w skamieniałościach liczących więcej niż 100 mln lat, to kolagenowe szczątki szkieletów kolonii graptolitów sprzed 450 mln lat zachowały przestrzenną organizację fibryli. Do tego stopnia, że możliwa jest bezdyskusyjna identyfikacja kolagenu w transmisyjnym mikroskopie elektronowym (ryc. 11.13