się tuż obok ogrodzenia (ad vicinam saepem), aby wyrwać z niego pale, następnie znów się odwrócili i pobiegli na środek placu otaczając Lebuina (reversi giraverunt eum). Z opisu tego zdaje się wynikać, że podczas obrad, gdy stali w kręgu zwróceni twarzami ku środkowi placu, uczestnicy zgromadzenia mieli za plecami jakąś palisadę. Miejsce wiecowe wyglądało zatem podobnie jak w gaju boga Prowe i podobnie jak tam palisada nie miała charakteru obronnego. Wzburzonym Sasom wyrywanie pali nie sprawiło więcej trudu, niż biskupowi Geroldowi i jego towarzyszom rozbiórka ogrodzenia wokół plemiennego sanktuarium Wagrów. W obu wypadkach palisada otaczająca miejsca wiecowe wyznaczała przestrzeń chronioną specjalnym