się wokół, lecz choć dobrze w ciemnościach widziała - nigdzie sylwetki Adama nie dostrzegła.<br>Już chciała rzucić zabitego pawia przy wygaszonym ognisku, gdy od strony ogrodzenia, chroniącego trzodę przed nocną napaścią krwiożerczych zwierząt, dobiegł ją żałosny bek jagnięcia, donośny i krótki.<br>Od razu pomyślała, że lwu lub lampartowi udało się przeskoczyć palisadę albo nosorożec uczynił w niej wyłom i wdarł się do środka.<br>Już chciała biec, by napastnika spłoszyć, gdy z głębi ciemności dobiegł ją szelest czyichś kroków.<br>Jeszcze nie wiedząc, czy to Adam, czy któryś z synów - cofnęła się ku jaskini.<br>Po chwili ogromna sylwetka Adama wyłoniła się z mroku.<br>Szedł