Albo szybko, albo nigdy - odpowiedziałam.<br>Woda w samowarze wrzała. Podsunęłam szklanki. Anna patrzyła w głąb kominka i może w głąb czasu. W przeszłość? W przyszłość? Odwróciła się ku mnie, gdy podawałam jej herbatę, i wtedy przez ułamek sekundy widziałam w jej zielonych oczach nienawiść.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;3<br>Po jej wyjściu zajrzałam do pamiętnika. Były tam wzmianki, na które dotychczas nie zwróciłam uwagi, a które niewątpliwie dotyczyły Anny, chociaż rzadko używałaś jej imienia. Co najdziwniejsze, od początku wiedziałaś, że jest lekarką. Tak więc albo nie zdradziłaś się z tym przed nią, albo Anna kłamała.<br>"Skrzyżowanie nowobogackiego snobizmu z zamyśleniem kobiet Pietra Perugino. Do złudzenia