Ilość pudli po wojnie była bardzo mała i Związek Kynologiczny doszedł do wniosku że należy rozpropagować pudle jako równorzędnych partnerów całej rodziny psów rasowych, nie było to jednak łatwe gdyż w tamtych czasach uzasadnieniem istnienia Związku była użytkowość psów obronnych i myśliwskich, a społeczeństwo uważało pudla za kapitalistycznego darmozjada, psiego paniczyka, który nie nadawał się do służb specjalnych, a w polu na kaczkach nikt by się z takim dziwakiem nie pokazał. <br>Dopiero w 1954 r. powstała w Warszawie sekcja "pudla i chow-chow<br>W 1956 r. Związek wydał broszurę "Pudel-wzorzec i pielęgnacja". Rozdawano ją marząc, by ludzie wiedzieli jak traktować