zadaniem było opracowanie nowego systemu bezpieczeństwa kraju z uwzględnieniem ochrony osobistej przywódcy Iraku. Były dowódca SAS i bohater wojny w Zatoce Perskiej gen. Peter de la Billiere potwierdził, że taktyka działania Zachodu była Irakijczykom doskonale znana. Szukano więc służb i osób, których posunięcia będą dla Bagdadu kompletnym zaskoczeniem.<br>W Warszawie panowała początkowo opinia, że pomoc dla Amerykanów wiąże się ze zbyt dużym ryzykiem odwetu wobec polskich obywateli. Gdy pogląd ten udało się przezwyciężyć, pojawiła się inna trudność - zarówno oficerowie UOP, jak i CIA uznali akcję za niemożliwą do przeprowadzenia z Warszawy. Po kilkudziesięciu korektach planu Czempiński, któremu powierzono kierowanie operacją, podjął