w same podstawy myślenia socjalistycznego czy socjaldemokratycznego. Jeśli po II wojnie światowej doskonale wiedziano, co to jest program socjalistyczny i co znaczy być socjalistą w Szwecji czy labourzystą w Wielkiej Brytanii, w sensie spełniania pewnych wyraźnych kryteriów: uprzywilejowanie związków zawodowych, nacjonalizacja kluczowych gałęzi przemysłu i banków, rozwój spółdzielczości, planowanie, budowa państwa opiekuńczego - to dzisiaj te podstawowe postulaty są nie do obrony i nie ma jasnej idei socjalistycznej. Partie socjalistyczne mogą - jak niemiecka SPD - sprawnie funkcjonować, ale programowo są puste. I dopóki lewica nie uzmysłowi sobie głębokości kryzysu, póty żyć będzie w świecie sloganów, co ilustruje na swój sposób artykuł Leszka Nowaka. Wróćmy