pojęciem 'jaźni zwyczajnej' w naukach mistrzów zen. Zachowanie 'jaźni <br>zwyczajnej' w akcie 'oświecenia' wskazuje na to, że nie polega on na <br>przekształceniu 'jaźni zwyczajnej' w 'jaźń oświeconą' (chiń. putixin; jap. <br>bodaishin), co potwierdza tezę Nishidy, iż relacja 'jaźni jednostkowej' i 'jaźni <br>oświeconej' ('buddy') powinna być rozpatrywana z punktu widzenia 'logiki <br>paradoksu'. <br>&lt;page nr=59&gt;<br>&lt;tit&gt;2.1.2. 'OŚWIECENIE' JAKO 'NIEROZRÓŻNIAJĄCE ROZRÓŻNIANIE'&lt;/&gt; <br>O tym, że relację 'jaźni jednostkowej' i 'jaźni oświeconej' należy rozumieć <br>zgodnie z 'logiką paradoksu' jako sprzeczną tożsamość przeciwieństw, <br>świadczy także paradoksowa definicja 'oświecenia' jako 'nierozróżniającego <br>rozróżniania' (jap. mufumbetsu no fumbetsu). Określenia tego używał <br>Daisetsu Suzuki, a Nishida przejął je od niego, podkreślając