ich wad zestawił Józef Święcicki w najstarszym opisie tej dzielnicy (1634). Już wcześniej jednak Sebastian Petrycy z Pilzna, charakteryzując ludność różnych regionów, pisał o Mazurach, że mają w sobie coś "niewdzięcznego i grubego, tak iż z mowy ich i postępków zwykliśmy się naśmiewać". Ten ujemny stosunek znalazł także odzwierciedlenie w paremiografii: na trzydzieści pięć przysłów dotyczących Mazurów spora ich część zawiera nieprzychylne dla nich opinie. Wysunęły się też one na czoło tych studiów, jakie w ubiegłym stuleciu ziomkom pana Paska poświęcili Władysław Smoleński czy Jan Stanisław Bystroń. Ten ostatni włączył rozdział: Mazurzy w opinii sąsiedzkiej do swych studiów zatytułowanych Megalomania narodowa