pisywać dla "Polityki" i niebawem ruszyłem na swój pierwszy większy reportaż interwencyjny - do sporego domu dziecka pod Poznaniem. Jeden z tamtejszych wychowawców w liście do redakcji opisał malwersacje, jakich dopuszczała się dyrektorka wspólnie z kuratorem, pod osłoną wojewódzkich władz partyjnych. Tu mechanizm był podobny - ewidentna działalność przestępcza, tym razem wyjątkowo parszywa, bo polegająca na żerowaniu na dzieciach - sierotach i pełne krycie tej działalności przez kolesiów z władz wojewódzkich. Najbardziej zirytowało mnie oświadczenie jednego z wychowawców, że dzieciom dla zamknięcia gęby i zyskania kilku godzin spokoju podaje się relanium, żeby stłumić ich naturalne odruchy obronne... Zyski finansowe z tego były zapewne niewielkie