okres lat kilku.<br>W żadnym innym momencie dziejów porozbiorowych sprawa polska nie cieszyła się w Europie taką popularnością jak w 1863 r. Od katolików po socjalistów, od Piusa IX do Marksa, wszystkie niemal odłamy opinii wypowiadały się z sympatią dla Polaków. Spieszyli na pole walki ochotnicy ze wszystkich niemal krajów: paruset Węgrów, po kilkudziesięciu Francuzów, Niemców, Czechów itd. Z Węgrów Aladar, z Francuzów François Rochebrune i Young de Blankenheim odznaczyli się jako dowódcy.<br>Francesco Nullo, przyjaciel i powiernik Garibaldiego, przybył do Polski z kilkunastu ochotnikami i padł zaraz w pierwszej bitwie.<br>Tak szeroki krąg polskich sympatii nie miał, to jasne, jednolitego