był napięciem emocji, lecz praworządności. Tym właśnie Wschód do dziś różni się od Zachodu. Intymną, wewnętrzną treść rosyjskiej epopei Pasternaka o doktorze Żywago i jego miłości stanowi wschodni, rosyjski patriotyzm. Czyż więc nie miała racji radziecka cenzura, że się tego przestraszyła? <br>Miała i nie miała. Któż może zaufać sile rosyjskiego patriotyzmu rozszarpanego na kawałki, przywłaszczonego i użytego jak narzędzie do zdobycia władzy? Opinia radzieckiej cenzury o powieści Pasternaka byłaby więc trafna, a i bezzasadna zarazem? Jak zwykle? Zapewne było tak i w roku 1927, kiedy Bułhakow przedstawił w Mchacie tekst swojej nowej sztuki pod tytułem najpierw "Rycerz Serafiny - wygnanie", a potem