w drugiej połowie XIX w. liczbę krzyży na co najmniej 1500, nieco mniej dostrzegł kapliczek. Najwięcej było ich na południowo-wschodnich rubieżach kraju. Wincenty Pol tak opisywał Żmude w Pieśni o ziemi naszej: <br>&lt;q&gt;Lud dorodny i bogaty <br>Ponad droga krzyżów pełno<br>i kapliczek tuż przy domu.&lt;/&gt;<br>Trudno sobie wyobrazić polski pejzaż bez krzyży i kapliczek. Dziś widzimy je jako akcenty ludowej pobożności, podobnie jak wieże kościółków, wznoszące się ku niebu. Ale dawniej, mieszkańcom wiosek "mówiły" więcej, przypominając dzieje własne, a także kraju. <br>&lt;page nr=30&gt;<br> Niestety, pamięć ta zastraszająco szybko ginie. Znaki, właśnie tego rodzaju, jak krzyż i kapliczka, stanowiły niegdyś punkty oparcia dla