dostojniejszy, rozlegać się zwykł na samym końcu korytarza, gdzie świecą kryształowe szyby drzwi wejściowych, a naprzeciw nich kryształowa tafla zwierciadła. I jedynie w tym zaczarowanym zwierciadle można zobaczyć w słotny dzień przemoczoną do suchej nitki wróżkę, jak wyciera się szalem wuja Wilhelma i narzuca na siebie czyjąś zostawioną przez zapomnienie pelerynkę, żeby udawać którąś z dawno nie widzianych krakowskich czy wiedeńskich ciotek, podczas gdy odpięte skrzydełka wraz z czarnoksięską różdżką schną sobie bezpiecznie w stojaku na parasole.<br>Skrzydła wróżek znaleźć by też można pewno tam na górze, w garderobie przylegającej do pokoju Alusi. Skrzydła obsypane srebrnymi płatkami naftaliny, której zapach buja