nowych członków. A zresztą kraje środkowoeuropejskie byłyby skłonne zgodzić się przejściowo na mniejsze rozmiary transferów strukturalnych, proporcjonalne do niższego poziomu dochodu. Co więcej, po przyjęciu krajów Europy Środkowo-Wschodniej zlikwidowano by dotychczasowe programy <orig>pomocowe</>, m.in. program Phare. One miały czas Zachodni eksperci z upodobaniem podkreślają, że okres przejściowy, poprzedzający pełne członkostwo rozciągał się często na wiele lat: Grecja pozostawała krajem stowarzyszonym z EWG przez 20 lat i została przyjęta w poczet członków dopiero w 6 lat po złożeniu wniosku o akcesję. Hiszpania czekała 9 lat po złożeniu aplikacji. A przecież, pada argument, przyjęcie krajów środziemnomorskich nastręczało mniej trudności, ponieważ stopień