tych zwożonych tu z całego niemal europejskiego<br>kontynentu.<br> Ocalała jeszcze z pierwszego pogromu ludność żydowska<br>zamknięta w izolowanych dzielnicach - gettach wegetowała na<br>granicy istnienia, doświadczona<br>nieludzkimi warunkami bytowymi, głodem, epidemiami chorób<br>zakaźnych, doraźnymi akcjami eksterminacyjnymi i deportacjami do<br>obozów zagłady. Mimo to<br>podjęła próbę zorganizowania oporu, który miał choć w pewnym<br>stopniu opóźnić<br>realizację polityki eksterminacji. Żydowska konspiracja<br>antyhitlerowska zarówno<br>pod względem form, jak i treści programowych była podobna do konspiracji<br>w środowisku polskim, utrzymując zresztą przez cały niemal okres okupacji<br>w większym lub mniejszym stopniu tradycyjne więzi<br>ideowo-polityczne i organizacyjne z polskimi ugrupowaniami<br>konspiracyjnymi. W 1942 roku środowisko<br>żydowskie