teoretyczne. Tak się bowiem składa, że często układy wtórne, antropogeniczne są ładniejsze, barwniejsze niż naturalne. Przykładem może być śródziemnomorska makia lub nasze łąki, a nawet niektóre tzw. nieużytki, z punktu widzenia turystyczno-rekreacyjnego oceniane wyżej, niż ich leśne odpowiedniki siedliskowe. Innymi słowy - walorem głównym układów przyrodniczych jest nie tyle ich pierwotność, naturalność, ile bioróżnorodność. Pierwsze bowiem mają znaczenie raczej elitarne, dla wąskiego grona turystów, natomiast wartość różnorodności ma charakter powszechny, odnoszący się również do układów ponadekosystemalnych, aż do krajobrazów włącznie. Wspomniana macierz nie służy jedynie do zilustrowania faktycznych interakcji, lecz jest również, po odpowiednim przeformułowaniu, narzędziem przewidywania i kształtowania stanów przyszłych