teatrze tylko na dwóch przedstawieniach: "Weselu" Hanuszkiewicza i "Dziadach" Swinarskiego. W czasie "Wesela" tak się całowałam z jednym chłopakiem, że przewróciliśmy ostatni rząd krzeseł. Na "Dziadach" zasnęłam, bo wizyta w teatrze była zakończeniem szkolnej wycieczki, przedtem cały dzień zwiedzaliśmy Kraków. Pamiętam tylko pierwszy monolog Treli, nic więcej. Obudziło mnie uderzenie pioruna, który zabił Doktora, ale zaraz zasnęłam znowu. Teraz zaczęłam chodzić do teatru co wieczór. Niektóre przedstawienia oglądałam kilkanaście razy i nie miałam dosyć. To była chyba najważniejsza część mojej aktorskiej edukacji.<br>W szkole chciałam jak najwięcej grać, ale nie miałam z kim. Koledzy nie bardzo znosili moje pomysły i mój