VII, czwartek rano, "Deklaracja DDA"&lt;/&gt;<br><br>Wprowadzenie Krzysztofa jest tym razem dłuższe niż poprzednio. <br><br>- Zachęcam was do tego, aby mówić trochę o sobie.<br><br>- Rola moja i Danki to: Jesteśmy, by wam pomóc, zaproponować coś, gdy będzie zapotrzebowanie. Jak najwięcej jednak róbcie sami. Nie chcemy kierować.<br><br>- W dniu wczorajszym pojawiła się złość, płacz. Pojawiły się pytania: Czy można się tu czuć bezpiecznie? Czy trenerzy pomogą? Czy chcemy tu być ze sobą?<br><br>Po chwili odzywa się Jurek:<br><br>- We mnie zalega od wczoraj niepokój, który się nasila... Serce mi bije... Często widywałem płacz mojej matki. Kojarzy mi się to z bezsilnością. Jestem bezsilny, gdy ktoś