Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: Rozmowa o pracy,o wykładach, o książkach
Rok powstania: 1999
Tytuł: Rozmowa o pracy,o wykładach, o książkach
Rok powstania: 1999
serca do literatury, znaczy do literaturoznawstwa, o tak. .
- Ja ostatnio nie mogłam zasnąć i czytałam "Chłopaki nie płaczą".
- Znowu?
- No bo stwierdziłam, że muszę coś poczytać, a nie chciałam nic takiego, wiesz...
- Poważnego. A wiesz, że to jest poważna książka!
- Tak? Kiedy?
- Opowiada o przemijaniu.
- Ja mówię o "Chłopakach nie płaczą", nie o "Śmiertelności".
- Też opowiadają o przemijaniu, jak człowiek się zmienia.
- Płakałam ze śmiechu, bo nie mogłam, no..
- To ja kiedyś nie mogłam spać, obudziłam się o czwartej rano i tak się okazało, że wszyscy nie śpią w moim domu. Chwilę rozmawiałam z rodzicami, potem wróciłam do pokoju, zaczęłam czytać
- Ja ostatnio nie mogłam zasnąć i czytałam "Chłopaki nie płaczą".
- Znowu?
- No bo stwierdziłam, że muszę coś poczytać, a nie chciałam nic takiego, wiesz...
- Poważnego. A wiesz, że to jest poważna książka!
- Tak? Kiedy?
- Opowiada o przemijaniu.
- Ja mówię o "Chłopakach nie płaczą", nie o "Śmiertelności".
- Też opowiadają o przemijaniu, jak człowiek się zmienia.
- Płakałam ze śmiechu, bo nie mogłam, no..
- To ja kiedyś nie mogłam spać, obudziłam się o czwartej rano i tak się okazało, że wszyscy nie śpią w moim domu. Chwilę rozmawiałam z rodzicami, potem wróciłam do pokoju, zaczęłam czytać
serca do literatury, znaczy do literaturoznawstwa, o tak. <gap>.</><br><WHO1>- Ja ostatnio nie mogłam zasnąć i czytałam "Chłopaki nie płaczą".</><br><WHO2>- Znowu?</><br><WHO1>- No bo stwierdziłam, że muszę coś poczytać, a nie chciałam nic takiego, wiesz...</><br><WHO2>- Poważnego. A wiesz, że to jest poważna książka!</><br><WHO1>- Tak? Kiedy?</><br><WHO2>- Opowiada o przemijaniu.</><br><WHO1>- Ja mówię o "Chłopakach nie płaczą", nie o "Śmiertelności".</><br><WHO2>- Też opowiadają o przemijaniu, jak człowiek się zmienia.</><br><WHO1>- Płakałam ze śmiechu, bo nie mogłam, no.<gap>.</><br><WHO2>- To ja kiedyś nie mogłam spać, obudziłam się o czwartej rano i tak się okazało, że wszyscy nie śpią w moim domu. Chwilę rozmawiałam z rodzicami, potem wróciłam do pokoju, zaczęłam czytać
