Brackiej jakiś wychudzony oficer wzruszył ramionami opakowanymi w grube epolety bandaży i mruknął obojętnie:<br>- Grupa A "Kedywu"? Kwatera Starego jest obok, na Jasnej.<br>Olo biegł. Groźna nuda wyburzonych ulic. Obłąkana kobieta podnosząca od wczoraj - cegła po cegle - olbrzymi narożny dom, pod którym zginęło jej dziecko, ocalałe ściany z białymi opatrunkami plakatowanych powstańczych dzienników. Olo czuje, jak ciężko, z trudem bije mu serce. Nie wiadomo czemu myślą jest jakoś poza sobą, przeżywa stan znany ze snów, gdy człowiek pozostając sobą widzi się plastycznie z zewnątrz.<br>W ciemnym pokoju twarz Starego ginie zupełnie. Olo stoi w obliczu człowieka, który decydował przez lata o