narodom. Szybko rosnące wydobycie ropy na ziemiach polskich wymagało wprowadzania nowych technik wiertniczych i eksploatacyjnych, doskonalenia technologii przeróbki. Gdy Łukasiewicz rozpoczynał prace górnicze w okręgu jasielskim, wydobywano zaledwie ok. 16 ton ropy naftowej rocznie, a w 1909 r. produkcja ropy w ówczesnej Galicji osiągnęła szczytową wartość 2,075 mln ton, plasując się na trzecim miejscu w świecie. <br>Rozwijający się przemysł naftowy wymagał wykształconych kadr i pilnego rozwiązani wielu problemów naukowych i technicznych. Szczególnie mocno problemy te zaczęły się ujawniać, gdy centrum galicyjskiego przemysłu naftowego zaczęło się przesuwać na wschód, w rejon Karpat Wschodnich. Już w kilka lat po narodzinach przemysłu naftowego