się do kultu bogów kananejskich i że prorocy gromili go za to w swoich żarliwych wypowiedziach. Wypada raczej przypuszczać, że w dobie patriarchów mamy do czynienia nie tyle z czystym monoteizmem, co z henoteizmem, czyli z wiarą, że chociaż istnieją liczni bogowie, to jednak należy oddawać cześć tylko bogu opiekuńczemu plemienia. Bóg Abrahama nie ma cech uniwersalnych, jest to typowy bóg plemienny, dbający o przyszłość i dobro wyłącznie wybranego przez siebie ludu.<br>Koncepcja tego boga jest bardzo prymitywna. Zachowuje się on jak człowiek, miesza się do spraw ziemskiego życia, prowadzi z Abrahamem dysputy, a nawet aprobuje jego wątpliwe pod względem moralnym